Terug naar de bewoonde wereld

Zoals jullie weten heb ik de afgelopen drie maanden op een farm gewerkt. Ik weet nu hoe het leven van echte Aussies is. Het was een hele leuke ervaring, maar ik ben nu heel blij dat ik weer verder kan reizen. Nog even een reisverslagje van de afgelopen maanden.

Ik heb bijna elke dag voor 6 tot 8 mensen gekookt. In totaal ongeveer 78 x dinner en ontbijt. Ik heb heel veel nieuwe heerlijke (australische) gerechten geleerd. Heb je nog een kok nodig? Bel me!

O ja trouwens. Australiers eten altijd bij het avondeten brood. Op het begin dacht ik: dat is echt vreemd. Na een paar weken heb ik deze gewoonte overgenomen en nu wil ik eigenlijk geen avondeten zonder brood meer.

Verder heb ik heel veel geschilderd. Bijna de hele buitenkant van het huis (en dat is vrij veel) en 4 kamers in het huis. Heb je nog een schilder nodig? Ik ben van alle markten thuis ;)

Ook heb ik eens de ramen gewassen. Ik kon zien dat dat alweer een tijdje geleden was geweest. Alleen de kat zag dat niet. Die wilde naar binnen springen maar ja, het raam zat dicht. Glas kapot.

De laatste week was de familie op vakantie. Ik was dus alleen op de farm. En ik ben erachter gekomen dat alleen op een farm in de middle of nowhere toch echt wel heel alleen is.

Het laatste weekend was het ook nog eens heel erg warm: 48,5 graden. In de schaduw! Dit is bijna onmenselijk. Ik heb momenten gehad waarbij het water uit de kraan bijna te heet was om aan te raken. Een koude douche na een hele warme dag kun je dan ook wel vergeten natuurlijk.

Na drie maanden bij een ontzettend lieve familie te hebben gewoond, was het dan toch bijna tijd om afscheid te nemen. Ze hebben me mee uit eten genomen naar een restaurant aan zee. Na een heerlijk dinner zijn we nog naar een heel groot park gegaan met uitzicht op de skyline van Perth. Met een brok in mn keel stond ik daar. Wetend dat daar tussen die gebouwen mijn hostel zit. Wetend dat het dan toch echt bijna tijd was om afscheid te nemen. De maanden zijn voorbij gevlogen en doei zeggen is dan best moeilijk. Ze brachten me naar m'n hostel. Na een flinke jank en knuffel sessie reden ze weg bij mij vandaan.

Ik liep het hostel in. Daar werd ik opgevangen door mijn travelbuddies Daisy and Amy. Binnen een paar minuten was ik weer de oude. Ik ben weer terug in de bewoonde wereld. Ik ben weer backpacker en klaar voor een nieuw avontuur :)

Na een heel leuk weekend in de drukte van Perth, hebben Daisy en ik onze nieuwe camper opgehaald. We zijn gisteren begonnen aan onze roadtrip van twee weken richting Exmouth.

Een roadtrip van ongeveer 3500 kilometer langs witte stranden met palmbomen, leuke kustplaatsjes en heel veel nationale parken.

Het leven is zo slecht nog niet!

Liefs Isabel